Skomentuj 
Podziel się!
Udostępnij
Twittnij
Wyślij
Drukuj
Wicepremier Janusz Piechociński oświadczył w środę, że nie przedłoży rządowi wniosku o podpisanie umowy o jednolitym europejskim patencie. Powodem takiej decyzji jest negatywne stanowisko licznych środowisk - wyjaśnił.
Piechociński poinformował, że Ministerstwo Gospodarki przy podejmowaniu decyzji wzięło pod uwagę negatywne opinie środowiska przedsiębiorców, akademickiego, rzeczników patentowych, a także liczne wątpliwości, które pojawiły się w parlamencie.
"Jako rząd mamy satysfakcję, ale i świadomość, że to wybór mniejszego zła.(...) Podjęliśmy decyzję, że będziemy wyspą, ale to nie oznacza, że mamy na tej wyspie siedzieć spokojnie" - mówił wicepremier. Przestrzegał, że niezależnie od tego, czy Polska będzie w systemie JSP, czy nie, nowe rozwiązania w pewnych okolicznościach mogą mieć zastosowanie do polskich przedsiębiorców, a polskie podmioty będą mogły być pozywane przed jednolitym sądem patentowym, np. gdy przedsiębiorca naruszył patent w innym państwie członkowskim UE.
Wicepremier podkreślił jednocześnie, że w dobie globalizacji Polska przed tym problemem nie ucieknie. "Nie oczekujcie, że politycy jedną decyzją na +tak+ lub +nie+ rozwiążą podstawowe problemy, czyli zdolność do konkurencyjności" - oświadczył Piechociński, zapowiadając jednocześnie dużą aktywność rządu w poszukiwania rozwiązania problemu. Jego zdaniem na dłuższą metę pozostawanie poza systemem jednolitości patentu "nie wchodzi w grę". "Pewne procesy będą zachodziły bez względu na to, gdzie będzie Polska. Stopień umiędzynarodowienia gospodarki dramatycznie rośnie, co ma zalety i wady" - wskazywał.
Umowę o wprowadzeniu jednolitego europejskiego patentu podpisało 25 państw UE; oprócz Polski nie podpisała jej Hiszpania. Umowa wejdzie w życie, jeśli ratyfikuje ją co najmniej 13 państw - w tym gronie muszą się znaleźć: Francja, Niemcy i Wlk. Brytania.
Z ekspertyzy firmy Deloitte wynika, że jeśli Polska wdrożyłaby nowy system, to koszty spraw sądowych, zakupu licencji, sprawdzania tzw. czystości patentowej oraz koszty dostosowawcze byłyby wyższe w okresie 20 lat o 53 mld zł, niż gdyby Polska systemu nie przyjęła. Przez kolejną dekadę koszty te wzrosłyby w sumie do 79,4 mld zł.
